အတုအေရာင္လမ္းမွ စစ္မွန္ေသာလမ္းေပၚသို႕ ....
ျမန္မာႏြယ္ဘြား တက္သစ္စ ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္ဘ၀ကို စြန္႔ခြာခဲ့သူ တစ္ဦး၏ ကိုယ္ေတြ႔ ဘ၀ျဖတ္သန္းမႈ
ယု တစ္ေယာက္ လူ႔ေလာကထဲကို ေရာက္လာကတည္းက ----- တစ္စံုတစ္ခုကို ေမွ်ာ္ကိုး ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ျခင္းမ်ားနဲ႔--။
ရြယ္တူ အေဖၚမရွိ၊ ကစားဘက္မရွိ- အထီးက်န္ တစ္ဦးတည္း သမီးဆိုရင္ မမွားပါ။ ကေလးဘ၀ ကစားခ်င္ရင္- အေဖၚရဘို႔ မွန္ေထာင္ၾကည့္လွ်က္-- ငါနဲ႔ ငါ ကစားရတဲ့ အျဖစ္။--- ေမ့မပစ္ႏိုင္တဲ့ ငယ္ဘ၀ ------- အစ ဆိုပါေတာ့။
လိမၼာသိမ္ေမြ႔ဘို႔ သြန္သင္တဲ့ ေမေေမ၊ ပညာတတ္ႀကီး- အရာရွိႀကီး ျဖစ္ဘို႔ လိုလားတဲ့ ေဖေဖ၊ စည္းကမ္းရွိဘို႔ ဆံုးမတဲ့ ဦးဦး-- ဘ၀မွာ လူႀကီးသံုးဦးနဲ႔ ကေလးတစ္ဦး--၊ ေမေမ-ေဖေဖ- ဦးဦးကို ေက်းဇူးမ်ား ရင့္က်ဴးလွ်က္ပါ။
-----------------------------------------------------------------------------------------------------.
ေမေမ့ရင္ေငြ႔ အေႏြးေငြ႔ေတြ မပ်ယ္ေသးမွီ ယု ကို ထာ၀ရခြဲခြာသြားတဲ့ ေမေမရယ္---၊
ယုဘ၀မွ မဟာအရိပ္ႀကီးတစ္ခု လြင့္ပ်ယ္သြားလို ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
အခုေတာ့ တိုင္းတစ္ပါးမွာ ေဖေဖနဲ႔အတူ- ေနပူ မိုးရြာ ထီး(ေမေမ) မပါဘဲ------ ၀ိညာဥ္မဲ့ လူသားတစ္ေယာက္လို၊ ယု ဆယ္ေက်ာ္သက္ကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရပါတယ္။
လွခ်င္၊ ပခ်င္၊ ေပ်ာ္ခ်င္၊ ပါးခ်င္-- ေတြနဲ႔၊ ဘ၀ရဲ႔ နစ္ျမဳပ္မႈလိႈင္းေအာက္မွာ ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာကို အလြန္ခံုမင္ေနတဲ့ လူသားေတြထဲ- ယု ဟာ ထိပ္ဆံုးက ပါခဲ့ပါတယ္။ အေဖၚမရွိ၊ အေပါင္းမရွိ- အမ်ိဳးမရွိ၊ အေဆြမရွိ- ဒီလိုဘ၀မ်ိဳးကို ေအာင္ျမင္မႈနဲ႔ ဖံုးဖိမွ ေႏြးေထြးမႈမ်ား ရွိလာမလိုလို-- ဆိုပါေတာ့။-
ယု- အသက္ (၂၀) အလွေတြ တက္ေနတဲ့ အခ်ိန္-၊ လူတကာက ေငးေမာၾက။ ခ်ီးမြမ္းၾက၊ မနာလိုျဖစ္ၾက- ေမးေငါ့ၾကနဲ႔-၊ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ယု ရဲ႔ မိတ္ေဆြတစ္ခ်ိဳ႔က သရုပ္ေဆာင္ေလာကထဲကို တိုး--ဘို႔ အႀကံေတြ နားညီးမတတ္ေပးခံေနရေလရဲ႔။ ကိုယ္က အမ်ိဳးမရွိ အေဆြမရွိ ႏိုင္ငံျခားသား-- ျဖစ္ပဲ ျဖစ္ပါ့မလားေပါ့-။
အႏုပညာေလာကကို ေမွ်ာ္ကိုးမႈလည္း မရွိ၊ ပကတိ ဘ၀ရဲ႔ စား၀တ္ေနေရးအတြက္သာ
အဆင္ေျပရာ အလုပ္တစ္ခုမွာ ၀င္လုပ္ေနမိခဲ့ တယ္။အတိတ္နိမိတ္မ်ားလား မသိ-- တစ္ေန႔မွာ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက သတင္းစာပါ ေၾကာ္ျငာတစ္ခုကို ကိုင္ၿပီး-
ယု မင္း ဒီကုမၼဏီမွာ သရုပ္ေဆာင္သစ္ ေလွ်ာက္ၾကည့္ပါလား-- ေနာက္ေန႔ဆိုရင္ ဖက္ရွင္ရိုက္တဲ့ ကုမၼဏီကို အစ္မ ေခၚသြားမယ္ေလလို႔--ကမ္းလွမ္းခဲ့ပါတယ္။ (ေက်းဇူးပါ-၊)
တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္--၊ တစ္ေန႔မွာ ယု အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ရံုးကို ရုပ္ရွင္အဖြဲ႔ တစ္ဖြဲ႔ ေရာက္လာတယ္။-- ယု ကုိေတြ႔ေတာ့-၊ အဲ့ဒီ အဖြဲ႔က ဒါရိုက္တာက- သူတို႔ ကုမၼဏီမွာ သရုပ္ေဆာင္လုပ္ဘို႔ ကမ္းလွမ္းပါေတာ့တယ္။-- အဲ့ဒီ ရုပ္ရွင္ အဖြဲ႔မွာပါတဲ့ မြတ္စ္လင္မ္ ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္မ်ားကလည္း- အတင္းဖိတ္ေခၚတယ္။ ယု ကိုယ္တိုင္ကလည္း ေအာင္ျမင္မႈ တစ္ခုကို ခံစားလိုခဲ့တယ္--၊ ဒီလိုနဲ႔ ရုပ္ရွင္ သရုပ္ေဆာင္ လုပ္ဘို႔ လက္ခံခဲ့တယ္-- ဆိုပါေတာ့။
ရိုက္ကြင္းထဲမွာ-- ယု တစ္ေယာက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ အဖုအထစ္ေတြရွိေပမယ့္--- ယု အတြက္ ယုအတြက္ အခက္အခဲႀကီးမဟုတ္------ အဆင္ေျပေအာင္ -- ေတာက္ေလွ်ာက္ လုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ယုဘ၀မွာ ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ အရာ တစ္ခုခု ရွိေနဆဲ-- ဒါ ဘာလဲေတာ့ မသိဘူး၊
ေလာေလာဆယ္ သိေနတာက--
ဟင္ .... ဒါ ငါအစစ္မွ မဟုတ္တာ။ မာယာေလာကႀကီးပါလား။ ငါ- ငါ့ရဲ႔ အလွကို အရင္းအႏွီးလုပ္ ၀မ္းေရးရွာေနရတဲ့ အလုပ္ႀကီးပါလား-- တစ္ကယ့္ ခံစားမႈသြင္းၿပီး--၊ လိမ္လည္ေနရတဲ့ မာယာ ေလာကႀကီးပါလား--လို႔ အေတြးတစ္ခ်က္ ယု ေခါင္းထဲကို လင္းလက္သြားသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။
အဲ့ဒီ မာယာ အရိပ္က ရိုက္ကြင္းထဲမွာ ေနရစ္ခဲ့တာ မဟုတ္- အျပင္သြားေတာ့လည္း တေစၦတစ္ေကာင္လို ကပ္လိုက္ေနလွ်က္-- လူေတြ မမွတ္မိေအာင္ မ်က္မွန္တတ္ ဦးထုပ္ေဆာင္း--- တကယ့္ေလာကႀကီးကို စည္းတစ္ခုျခားၿပီး သီးျခား ဆက္ဆံေနရပါလား--။ ငါဟာ လူ႔ေလာကထဲက လူသား တစ္ဦးမ်ား ဟုတ္ေသးရဲ႔လား- တကယ့္လူသားေတြနဲ႔ ဘ၀မ်ား ျခားသြားၿပီလားလို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ပိုမို အက်ည္းတန္လာခဲ့မိတယ္။
ပိတ္ကားထက္-- တီဗီြမ်က္ႏွာျပင္က ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ ငါ့ ဘ၀ရဲ႔ ပကတိ အရွိတရားကို ေဖ်ာက္ဖ်က္၊ မာယာေတြ၊-- မာယာေတြကို ထုဆစ္ေနရပါလား---။
-------------------------------------------------------------------------------------------------.
တစ္ခုေသာ ေသာၾကာေန႔-၊ အစၥလာမ္သာသနာမွာ က်င္းပတဲ့ ေနႀကီးရက္ႀကီးတစ္ေန႔နဲ႔လည္း တုိက္ဆိုင္တဲ့ေန႔--၊
ဗလီမွာ ဆြလာ့သ္၀တ္ သြားျပဳျဖစ္တယ္---၊
ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္က ဆင္းလာတဲ့ အခ်ိန္--
အမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ဦးက--”ဟိုေန႔က သမီးပါ၀င္ သရုပ္ေဆာင္တဲ့ ဇာတ္ကားကို ၾကည့္လိုက္ ရတယ္-”လို႔ လွမ္းေျပာေတာ့-- အျခားအမ်ိဳးသမီးေတြ အမ်ားႀကီး ၀ိုင္း၀န္းေရာက္လာပါေတာ့တယ္။-- အဲ့ဒီ အခ်ိန္မွာပဲ-- အမ်ိဳးသမီးႀကီးက
“ဒီကေလးမက ရုပ္ရွင္မင္းသမီးေလ-- ---(ဘယ္) ဇာတ္ကားမွာေပ့ါ-“ လို႔ ဆက္ေျပာလိုက္ျပန္ေတာ့--
အနားမွာ ေရာက္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ၀မ္းသာအဲလဲ ႏႈတ္ဆက္ၾက၊ မိတ္ဆက္ၾက-၊ အားေပးၾက၊ ခ်ီးက်ဴးၾက--နဲ႔၊ မိမိကိုယ္မိမိ ၀မ္းသာဂုဏ္ယူမိ မလိုပဲ--၊ ဒါေပမယ့္-- ယု မေပ်ာ္မိပါ။ ႏွတ္ခမ္းကသာ ၿပံဳးေရာင္သန္းေနရေပမယ့္ ရင္ထဲက လိႈက္လိႈက္- ေႏြးေထြးမႈ အျပည့္နဲ႔ မေပ်ာ္မိပါ။
သူတို႔ ေျပာဆိုအားေပးေနသံေတြၾကားမွာ- ယု တစ္စံုတစ္ခုကို ရွာႀကံမိသလို ခံစားရတယ္။ ၿပီး--- ျပန္ေျပာင္း သတိရမိတယ္- ေၾသာ္ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၅ မိနစ္ေလာက္က ဗလီ၀တ္ျပဳေဆာင္ထဲမွာ ၾကားခဲ့ရတဲ့ ကုရ္အံ၊ ဟဒီးဆ္က အဆံုးအမေတြ ငါ့ကို ေပ်ာ္ရြင္ေစျခင္းမရွိ-- ဒါေပမယ့္ ငါ့ရင္ကို ေအးခ်မ္းမႈ အတိေတြ ရိုက္ခတ္ခဲ့ပါလား။
အခုေတာ့ ငါ့ ပရိတ္သတ္ရဲ႔ ခ်ီးက်ဴးသံေတြက ငါ့ကို ေပ်ာ္ရြင္ေစတယ္၊ ေႏြးေထြးေစတယ္-- ဒါေပမယ့္ ရင္ကို ၿငိမ္းေအးမႈ နတၳိပါပဲ--- သူတို႔က ငါ့ရဲ႔ မာယာ-- ငါ့ရဲ႔ လွည့္စားမႈေအာက္က သရုပ္ေဆာင္မႈမွာ စီးေျမာခံစားရင္း-- ငါ့ရဲ႔ မာယာအတြက္ ဂုဏ္ယူေပးေနၾကတာပါလား။ လို႔၊ ယု ကို တစ္စံုတစ္ခုက သတိေပးလိုက္သလိုလို--
----------------------------------------------------------------------------------------------------.
ေအာင္ျမင္မႈ ပန္းတိုင္ကို ႏွာတစ္ဖ်ားနဲ႔ ရိုက္ခ်ၿပီး-- ယု၊ မာယာေလာက ထြက္လိုက္ပါၿပီ။ အလွမပ်က္ တက္သစ္စ အရြယ္မွာ-၊ ကိုင္ထားတဲ့ ေရြသရဖူကို ရိုက္ခ်ိဳးလိုက္ရသလို-၊ ရင္ကို ပူေလာင္ေစခဲ့ေပမယ့္- ႏွလံုးသားမွာ ၀ဋ္ကၽြတ္ၿပီလို႔ ခံစားေနမိပါတယ္။---
မာယာ-- မင္းေနခဲ့ေတာ့ မာယာေရ၊ ယု-က ငယ္ငယ္ကတည္းက အေဖၚမပါ တစ္ဦးတည္း ႀကီးျပင္းလာခဲ့တာပါ။ ဒီေတာ့ မင္းကိုလည္း တာ့တာပဲေနာ္-
မာယာ--- ကို စြန္႔ခဲ့ေပမယ့္-၊ ၀မ္းစာအတြက္ အလုပ္တစ္ခုကို လုပ္ကိုင္ရဆဲ-
မလြတ္ေျမာက္တဲ့ ဘ၀ထဲမွာ ဘ၀လမ္းကို ေလွ်ာက္ရဆဲ-
ဒါေပမယ့္- ယု တစ္ေယာက္ မေလွ်ာ့ေသာ ဇြဲနဲ႔-၊ အလုပ္ထဲမွာ အရာရွိေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ျပန္ၿပီ။ လက္ေအာက္ငယ္သားေတြ အေပၚညႇာတာမႈ၊ မွ်တမႈ လုပ္ငန္းကြပ္ကဲႏိုင္မႈ--- စတဲ့စတဲ့ ေပတံေတြေအာက္မွာ-၊ ယုတစ္ေယာက္ ခ်ီးေျမႇာက္ခံရဆဲပါ။--
ဘ၀ တစ္ေလွ်ာက္ ေအာင္ျမင္မႈမ်ားက တစ္ေကာက္ေကာက္ လိုက္ေနသလား မွတ္ရတယ္။ ေငြေတြ ေရေတြလည္း လွ်ံလို႔---
ဘ၀ တစ္ေလွ်ာက္ အထြန္းေတာက္ဆံုး ဘ၀ ျဖစ္ခဲ့ၿပီဆိုရင္ မွားမယ္ မထင္ပါ------။
သတင္းစာေတြ၊ စီးပြားေရး မဂၢဇင္းေတြမွာ ယု အေၾကာင္း-- စာေၾကာင္း မဖြဲ႔ရင္ မၿပီးျပန္ပါလား။ --
ၿပိဳင္ဘက္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားကိုယ္တိုင္ ၿပိဳင္ဘက္လို႔ မျမင္ဘဲ- ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ဘို႔ ကမ္းလွမ္းမႈမ်ားနဲ႔-- ယုကိုယ္ယု ဂုဏ္ယူရမလား-။
ညစဥ္ညစဥ္ေတြး--၊ ယု ေလ-- ဖိစီးမႈေတြနဲ႔ ရင္သာ ေလးလာမိတယ္။ ဘယ္မွာလဲ ေအးခ်မ္းမႈ-၊ ရႈမွတ္ယူလို႔ မရႏိုင္ခဲ့ပါလား။
ေအးခ်မ္းျခင္း၊ ဘ၀လံုးၿခံဳျခင္း၊ ဆိုတာ--
သရုပ္ေဆာင္ဘ၀နဲ့ ေပၚျပဴလာျဖစ္ျခင္းက မေပးႏိုင္ပါလား၊
စီးပြားေရး ေအာင္ျမင္ျခင္းေၾကာင့္ မရႏိုင္ပါလား-
ေပၚျပဴလာျဖစ္ျခင္းက ပင္လယ္ေရကို ေသာက္မိသလို-- ေသာက္ေလ ေသာက္ေလ ငတ္မေျပ ---
စီးပြားေရး ေအာင္ျမင္ျခင္းက ေလာဘႏြံနစ္ မာန္ေတြဖက္--- ဘ၀င္ေတြႁကြႁကြသာတက္-- ငါ့ဘ၀၊ ဘယ္ေတာ့မ်ား ေခြးက်-က်မလဲ---- ဟူး--- ေတြးလိုက္တိုင္း၊-- ေမာဟိုက္မႈေတြနဲ႔။
---------------------------------------------------------------------------------------------------.
ယု- ဆိုတဲ့ ငါ၊ ေလာကကို မိန္းမသား အျဖစ္ လာခဲ့ေပမယ့္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုထိမ္း- မတိမ္းေအာင္ လမ္းေလွ်ာက္တတ္ခဲ့တယ္။
ေပၚျပဴလာ ျဖစ္မႈ၊ စီးပြားေရး ေအာင္ျမင္မႈေတြ ဆိုတာ- ငါ့ဘ၀ရဲ႔ ခရီးသြားလမ္းႀကံဳ အေဖၚေတြေလာက္ပါ။ ေက်းဇူးပါပဲ--- ဒါေပမယ့္ မင္းတို႔က ငါ့အတြက္ ေက်းဇူးရွင္ေတြေတာ့ မဟုတ္ဘူးေနာ္။
မင္းတို႔က ငါ့ကို မႏိုင္ေစရဘူး-- ငါကပဲ မင္းတို႔ကို ႏွတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္-- (အႏိုင္နဲ႔ ပိုင္းခဲ့တာမဟုတ္ဘူး---- ငါ- လိုခ်င္တဲ့ ေႏြးေထြးမႈ အစစ္ဆီသို႔ ငါ--- ဆက္ေလွ်ာက္ရမွာပါ။)
--------------------------------------------------------------------------------------------------.
ဒါေပမယ့္-- ဘ၀ ဆိုတာ ထင္သေလာက္မလြယ္-၊ ကယ္သူမရွိ၊ နတၳိဘ၀နဲ႔- ယု၊ သံုးႏွစ္လံုးလံုး- အလႈးအလွိမ့္---။
ယု ယံုၾကည္တဲ့ အလႅာဟ္ဆီမွာ ႀကိတ္မွိတ္ ဆုေတာင္းျခင္းျဖင့္သာ---။ ေအာင္ျမင္ျခင္းမ်ားကိုစြန္႔- ဒုကၡတြင္း သံုးႏွစ္ဆိုတာ- ဒုကၡစရိယက်င့္ရသလုိ--၊ ငါ့- လိုခ်င္မႈက စိတ္ကူးယဥ္လား၊ အိပ္မက္လား၊ ငါ့ကိုယ္ငါ ျပန္သတ္ေနမႈလား--လို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္လည္း ဆင္ျခင္မိခဲ့တယ္။
ေအာင္ျမင္မႈ ေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ ဘ၀ကိုဖ်က္-- သာသနာပ်က္ခဲ့သူေတြ ဒုနဲ႔ေဒး--။ ငါ့က်မွ- ေအာင္ျမင္မႈ၊ ေက်ာ္ၾကားမႈမ်ားကို စြန္႔ခဲ့ရတယ္လို႔----။ ျပန္လည္ခံစားမိတာေတြလည္း ရွိေနတယ္။---- ဒါေပမယ့္- ငါ့မွာ ဒီအတြက္ ေနာင္တမရွိ၊ ငါ့ေနာက္မွာ တစ္ခုခုက တြန္းအားေပးေနသလိုလို-၊ ကဲ လာစမ္း ဒုကၡေရ-၊ ယုကို မိန္းကေလးဆိုၿပီး ေလွ်ာ့တြက္ရင္-၊ မင္းမွားကြက္ကို မင္းနင္းမိၿပီလို႔သာ မွတ္ေတာ့-----။
ဒီၾကားထဲ-- ယုတစ္ေယာက္ ေရာက္တတ္ရာ-၊ စာတိုေပစမ်ားကို ဖတ္မိတယ္၊ ဘာသာေရး စာေပမ်ားကိုလည္း ေလ့လာမိတယ္။-- စာေပေလ့လာရင္း---- ငါ့ကို မာယာေလာက (ရုပ္ရွင္ေလာက)က ဆြဲထုတ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့၊ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္က တရားေဒသနာကို ျပန္ေျပာင္း သတိရမိ--ခဲ့တယ္။
ဒါနဲ႔--- က်မ္းျမတ္ကုရ္အံနဲ႔။-- အျခား အဆံုးအမ ဒသနမ်ားကို ရွာႀကံဖတ္လိုစိတ္မ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့တယ္။-- ဘာရယ္ညာရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္မ်ား ျဖစ္မလားလို႔-------
-------------------------------------------------------------------------------------------------------.
ရင္ထဲက ခံစားခ်က္- စာထက္တင္ဘို႔၊ မညီမညာ လကၤာမေခ်ာ- ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ဖြဲ႔သီမိခဲ့တယ္။---- မၾကာမွီပဲ၊ အလႅာဟ္ဟမ္းဒုလိလႅာဟ္ ရင္ထဲက ရွိသမွ်နဲ႔ အလႅာဟ္အရွင္ကို ခ်ီးမြမ္းတသမိပါရဲ႔-- ယုဘ၀မွာ အလုိလားဆံုး ၿငိမ္းေအးမႈရဲ႔ ရသကို ျမည္းစမ္းခြင့္ရခဲ့ပါၿပီ။
အဲ့ဒီ- ရသကို ဘယ္ေနရာက ရခဲ့သလဲ။ ဘာေၾကာင့္ရခဲ့သလဲ-- ယု မေ၀ခြဲတတ္ပါ။ တစ္ခုခု ေသခ်ာတာကေတာ့- အဲ့ဒီေႏြးေထြးမႈဟာ အခိုးအေငြ႔လို-- လြင့္ပ်ံ႔ေနဆဲပါ။ သူ႔ကို ဘယ္လို ထိန္းထားရမလဲ--၊ သူ ငါနဲ႔ အတူမခြဲ အၿမဲရွိေနေစခ်င္တယ္။----
အလႅာဟ္ဟမ္းဒုလိလႅာဟ္ ရင္ထဲကရွိသမွ်နဲ႔ အလႅာဟ္အရွင္ကို ဦးထိပ္ထား ခ်ီးမြမ္းတသမိပါရဲ႔ ----- ယု၊ ေတြ႔ၿပီ။ အေျဖကိုေတြ႔ၿပီ--။ ယု-တစ္ေယာက္က်မ္းျမတ္ကုရ္အံကို အာရံုစိုက္ ထားတဲ့အခ်ိန္မွာ-၊ က်မ္းေတာ္ပါ အဆံုးအမ သြန္သင္ခ်က္အတိုင္း လက္ေတြ႔ေလာကကို ျဖတ္သန္းၾကည့္တဲ့အခါ--။ ယု--ဘ၀ လံုၿခံဳေႏြးေထြးလိုက္တာ။ ဒီ-ေႏြးေထြးမႈက မပ်႔ံမလြင့္ တည္ဆဲ ယုနဲ႔ တြဲလွ်က္ပါလား။--
ေၾသာ္-- ဘ၀ရဲ႔ ပီတိ၊ ယု အတြက္ တစ္ကယ္ရွိလာခဲ့ၿပီေကာ-----။
တကယ္ေတာ့-- က်မ္းေတာ္ရဲ႔ အဆံုးအမမ်ားဟာ-- လူ႔ဘ၀အတြက္ အဆင္ေျပေစတဲ့၊ လိုက္ေလွ်ာ္ညီေထြ ရွိေစတဲ့၊ ေနသာထိုင္သာ- ေအးၿငိမ္းမႈ အျပည့္ေတြနဲ႔ပါလား။----- လူသားဘ၀ရဲ႔ လံုၿခံဳမႈကို ေမတၱာဓါတ္ေတာ္နဲ႔ လႊမ္းမိုးၿခံဳငံုေပးထားႏိုင္စြမ္း ရွိေနပါလား။--
ဒါ---- ယုရဲ႔ တစ္ကယ့္ကိုယ္ေတြ႔ ဘ၀မွန္ပါ။
မိတ္ေဆြမ်ားကိုလည္း မာယာေလာက၊ အ၀ိဇၹာေလာကထဲက ကၽြတ္လြတ္ၿပီး--- ၀ိဇၨာ အလင္းေဆာင္၊ ဘ၀ေတြ- ဘ၀ေတြ ေျပာင္ေျမာက္ ေစခ်င္လိုက္တာ-----။
(ယုု)
ဆက္လက္တင္ျပပါမည္...........။
မွတ္ခ်က္။
----------
**ယုသည္ ေဘာလီ၀ုဒ္မင္္းသမီးမဟုတ္ပါ။
**ဤေဆာင္းပါးကိုျဖန္႕ေဝလိုပါက (သို႕) မိမိတို႕ ဝဘ္ဆိုဒ္ ႏွင့္ ဘေလာ့ဂ္တို႕
တြင္တင္ျပလိုပါက အစၥလာ့မ္ေရာင္ျခည္ http://islam-yaungche.blogpost.com မွကူးယူတင္ျပေၾကာင္း ေဖာ္ျပေပးၾကပါ။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
